ગુજરાતી ગઝલ - જીવવાનું મૂલ્ય બહુ વરવુ પડ્યું, - ડૉ પ્રણય વાઘેલા

 

જીવવાનું મૂલ્ય બહુ વરવુ પડ્યું,

જે ન'તું કરવું, બધું કરવું પડ્યું.

છાનું ડુસકું આવીને અટક્યું ગળે,

છો ગળે આવ્યો, ગળે ધરવું પડ્યું.

 

એક કોલરનું હતું કાપડ અને,

એ ય પાનેતરમાં વેતરવું પડ્યું.

 

કર્મ તો તારાં ય સંચિત થ્યા હશે!

નહિ તો શાને તારે અવતરવું પડ્યું?

 

જિંદગીભર ઝંખ્યું'તું મેં જે 'પ્રણય',

પામવા એ સ્થાનને, મરવું પડ્યું.